Schrikken

Nee hoor Lieve Familie en Vrienden, met ons is alles uitstekend en gaan met veel plezier de laatste week van onze vakantie in. Maar toch was het even schrikken.

Het is vrijdagmorgen rond de klok van 07.00 uur. Ja, ik geef toe het is geen tijd om in je vakantie op te staan, maar ja, ik ben gewoon uitgedraaid, want uitgeslapen was ik het uur ervoor al, dus hup mijn bed uit. Snel bedank ik iemand boven in het algemeen, want de meeste mensen gaan dood in bed, dus ik ben altijd weer blij dat ik er nog een daggie aan mag plakken. Ik heb al afgeleerd na 34 jaar huwelijk om Rikkie wakker te maken , want wat is er niet mooier om beide met wat ochtendbewegingen de dag gezellig en liefdevol te beginnen. Maar het is gewoon haar tijdstip niet, en al helemaal niet in de vakantie .

Nee de schrik zat hem echt in het weer. Vanaf 2 September hebben wij de zon nog geen ochtend hoeven missen. Dit in tegenstelling tot de voorspellingen die wij zien op het Nederlandse nieuws, of lezen uit de kranten. Oke wij hebben 1 keertje een regen en onweersbui gehad in de avond en nacht, maar de ochtenden en dagen waren allemaal prachtig tot vandaag. Het is bewolkt, en zo valt mijn vaste ochtendritueel (Heerlijk in de ochtendzon, mijn krant lezen) dit keer in het water (Bewolking) Ik zit voor het eerst binnen en neem een extra bakkie koffie, en kijk wat naar de Wereld draait door. (Ja ! wij hebben enige Ned. TV Programma’s) en geniet kort van Mart Smeets. Ik moet moeite doen om alles te verstaan, want ik kan het geluid niet te hard aanzetten, anders word mijn harem wakker. Het is inmiddels 08.00 uur, en even overweeg ik Rik toch wakker te maken, onder het motto niet geschoten is altijd mis, maar laat die gedachten snel varen als het 20.00 uur Journaal van de vorige dag begint. Zo’n 20 minuten word alle ellende over de DSB Bank, de AOW, Aardbeving op Sumatra en de Weerberichten voor Nederland (Regen, Grijze Dag 13 graden ) over mij uitgestort. Ik kijk door het gordijn naar buiten en zie dat de zon aan de wolken begint te knabbelen. Gelukkig maar, hij heeft zich gewoon een uurtje verslapen. Moet ik ook maar doen de komende week, want dan is het ook niet zo schrikken. Ja, ook hier in Italie lijkt het, dat de nazomer op het punt staat te beginnen.

Groetjes Jo.