Het is warm, heel warm

Lieve familie en Vrienden.

Het is warm, echt warm. Zelfs de Italianen klagen een beetje dat het te heet is voor de tijd van het jaar. De thermometer bereikt namelijk dagelijks de 30 a 32 graden Celsius. Normaal worden deze temperaturen dan ook pas in juli en augustus bereikt. Met andere woorden het weer, de Italianen maar ook mijn meiden zijn een beetje van slag. De warmte verstoort hun denkend vermogen, en ze willen van alles. Leuk de omliggende plaatsjes bezoeken, maar als we daar dan zijn is het eigenlijk te warm (er is daar namelijk nauwelijks wind). Dan maar naar het strand, daar staat namelijk wat wind en is het een stuk lekkerder ( JA ZEI IK ZOLANG ER WIND IS). Maar de keuze was toch gemaakt we gaan naar het strand. Wij dus in de auto, terug naar de Camping. Bikini’s en zwembroek aan, drankje en broodje mee en terug naar het strand. Nu weten de trouwe lezers hoe ik denk over het strand. Ik heb daar in vorige verhalen al eens wat aandacht aan besteed. Dat zal ik niet opnieuw doen, maar ik kan jullie wel melden dat ik de combinatie Zonnebrand, Zand en wind nog steeds op zijn zachtst gezegd een heel beroerde combinatie vind. Aan het einde van het strand bezoek ben je namelijk net een gepaneerde bitterbal die deze keer aan de binnenkant bruin. Maar genoeg daar over.
Op het strand aangekomen weet ik al mijn plaats, en dat is namelijk op de plaats rust. In het verleden deed ik ook nog wel eens moeite om de zitplaats te bepalen, maar de ervaring heeft geleerd dat dit plekje nooit goed was. Het bedje 5 plaatsen naar links of rechts was veel beter, of deze die is dichter bij Zee. Nee dezeeeeee, (die moet dan wel helemaal gedraai worden) terwijl andere bedjes al in de juiste zonrichting stonden. Nee jongens ik meng mij niet meer in de discussie, en neem op de plaats rust. De meiden vliegen van links naar rechts ,er zijn namelijk geen gratis bedjes meer vrij. Dan maar naar het volgende gedeelte. Oke, hier moet je voor een bedje betalen maar ala het is vakantie. Daar aangekomen leek het net of ik in een frituurpan terecht kwam, en ik was nog niet eens gepaneerd!!!. De verhuurder had namelijk voor deze tijd van het jaar om gasten te krijgen, de plaatsen keurig netjes afgeschud voor de wind. Maar ja dat pakte nu even verkeerd uit. Daarbij was de wind ook nog enigszins gaan liggen (GEEN WIND MEER DUS) dus Mama en Rik schreeuwde ik wil wel onder een parasol.
Ik hoorde het allemaal met lede ogen aan terwijl mijn lichaam een temperatuur bereikte dat de bitterballen normaal gefrituurd zijn en stelde voorzichtig voor dat misschien het zwembad op de Camping nu wel de juiste plaats bij uitstek was. Lekkere bedjes in de zon en schaduw, volop parasols, en een heerlijk zwembad om af te koelen. Maar wat nog belangrijker was GEEN ZAND, of je moet de moeite willen doen het tussen de tegels weg te halen. Tot mijn verrassing werd mijn voorstel direct geaccepteerd, en scoorde ik mijn kortste strand ooit. Oké, ik geef toe het ritje terug naar de camping was geen pretje. De inwendige temperatuur van de Bora had zeker de 60 graden bereikt, en bij het inschakelen van de motor leek het wel of de Climate control explodeerde. Uit alle macht probeerde hij de temperatuur terug te krijgen naar een normaal niveau, dus uit alle hoeken en gaten blies hij koude lucht. Ik denk dat ik in dat korte ritje naar de camping zeker 4 liter benzine heb gebruikt, maar bij aankomst was hij weer lekker rond de 20 graden. Heb nog even overwogen om met draaiende moter in de auto te blijven zitten, maar nee mijn Zandloze zwembad riep. Eerst nog heel even in de zon maar daarna gauw onder een parasol.
O ja de volgende dag werd het toch weer het strand, met een klein beetje wind ging het eigenlijk wel. Ik heb in de tijd nog wat winkels met airco winkels bezocht, en heel lang over de boodschappen gedaan dus het was eigenlijk best te doen. Toen ik terugkwam op het strand moest ik even zoeken. Maar daar vond ik ze, beiden met de stoel half in het water. En laat dat nu net het plekje zijn dat ik bij aankomst had willen voorstellen om te gaan zitten. Maar ja op de plaats rust hé, je niet druk maken want het is heet in Italië erg heet. Maar ons hoor je niet klagen hoor, maar GOD hoort ons brommen.
PS. In iedere verhaal zit een grond van waarheid, niet waar!!!! Maar misschien is dit wel voor iemand een herkenbare story . Laat ik het maar in het midden houden.

Met Lieve groetjes van de Zwarte Pietjes en Kusjes Van Mama(Oma) Rik en Jo.