Van Arlington, Pentagon naar Georgetown

Lieve Familie en Vrienden,

Vandaag staat Arlington op het programma, en broertje en ik hebben besloten om hiervoor de Metro te pakken. Sinds New York (I love the Metro) nu ook in Washington DC kijken of dit net zo goed geregeld is. Ook hier weer een geweldige ervaring, want binnen 20 minuten staan wij van Union Station al in Arlington, wat met de Trolley zeker 1,5 uur had geduurd. Jullie zullen wel denken ze zijn op vakantie en gaan een begraafplaats bezoeken, hoe haal je het in je hoofd. Maar hier ligt John F Kennedy begraven, die in 1963 is neergeschoten in Dallas. Maar ik weet nu nog als de dag van gisteren waar ik was toen ik dit vreselijke bericht hoorde, en daarom toch even wil kijken bij zijn laatste rustplaats. Bij binnenkomst valt ons de rust en vree op, al lopen hier al zeker 10.000 mensen rond, waaronder veel schoolkinderen die ook allemaal enorm stil zijn. Er rijden hier bussen op de begraafplaats rond, maar wij kiezen toch voor de benenwagen, al zijn onze benen niet meer zo uitgerust als 3 weken geleden. Het weer is prachtig, dus dat geeft weer veel energie vandaag, al lopen wij hier wel bergie op bergie af. Al snel komen wij bij het graf van President Kennedy en zijn vrouw Jackie, omringd door hun 2 dagen oude zoontje en hun dochtertje die nooit het levenslicht heeft mogen zien. De eeuwige vlam waakt hier dag en nacht over hun. Een eindje verderop op een groot grasveld ligt Robert Kennedy alleen met een wit kruis, en op hetzelfde veld een stukje naar beneden hun broer Edward. De beide broers liggen er wel eenzaam en sobertjes bij. We bezoeken ook even het graf van de onbekende soldaat, en beginnen al aardig te zweten. Daar hebben we niet de wachtwisseling mee gemaakt, alleen een soldaat die heen en weer ijsbeerde, en steeds weer in de houding ging staan. Vreemd stonden wij hier dan ook te kijken dat de eeuwige vlam was gedoofd, zou Obama hier toch op de kleintjes letten !! De trekpleister hier werd een Amish familie, vader, moeder met 8 kinderen in hun aparte stijl gekleed. Zoveel Amish people hebben wij zelfs in Lancaster County niet bij elkaar gezien. Joke doet voor een 2e keer een poging om ze op de foto te krijgen, en dit keer is het haar gelukt. Bij een vorige poging (Niagara Falls) liepen ze namelijk uit haar beeld. Op de terugweg lopen wij nog even langs de memorials van de Space Shuttle Challanger uit 1986, de Columbia uit 2003, en een memorial van de mislukte bevrijding van journalisten in Iran April 1980. En lopen inmiddels naar de uitgang met in ons geheugen een bijzondere ervaring opgeslagen.

Met de metro vertrekken wij 1 halte verder naar het Pentagon, en bezoeken daar het memorial ten nagedachtenis aan het vliegtuig dat men heeft laten crashen op 11 September 2001 in Washington DC. Het memorial is indrukwekkend, er zijn bankjes gemaakt met water eronder voor iedere overleden persoon in het Pentagon zelf en de overleden personen uit het vliegtuig. Het is nog steeds zwaar bewaakt, je mag absoluut geen foto’s maken, laat staan filmen. Het Pentagon staat ook nog steeds deels in de steigers voor herstel na de aanslag, nu alweer 11 jaar geleden. Je kunt hier ook een rondleiding krijgen, maar die moet je wel lang van te voren officieel aanvragen.

Wij gaan weer de Metro in richting Downtown Washington en stappen uit in Chinatown, niet veel winkeltjes maar gelukkig voor ons eindelijk wat te eten en te drinken. Er is namelijk niets op Arlington en Pentagon te krijgen, ook niet op de Metro stations. Broertje en ik besluiten na een stukje lopen dat het wel genoeg is voor vandaag, en houden een taxi aan die ons naar het hotel rijd.

De volgende dag gaan wij om 9.00 uur met de Free shuttle uit ons hotel naar Union Station, en pakken nog een dagje onze Hop On Trolley bus naar het National Air en Space Museum. Het is het op een na drukst bezochten museum van Amerika. Binnen ontdekken we ook waarom, nergens ter wereld vind je zo’n grote verzameling aan lucht en Ruimtevaart materiaal. Zo sta ik voor het eerst oog in oog met Amerikaanse en Russische kernraketten (gelukkig ontmanteld) en zien we het Lindbergh vlieguig, een cockpit van een boeing 747 en Airbus. Verder geven de amerikanen een kijkje in de keuken van satalieten, spionage en oorlogsvliegtuigen en kruisraketten. Verder is de hele geschiedenis van de ruimtevaart uitvoerig uitgelicht, en kunnen we de Apollo 11 (1e op de maan, en maanstenen bewonderen.) Een echte aanrader dus als dit je interesse heeft, en ook is het mogelijk alles zelf te ervaren in simulators.

De uren vliegen hier voorbij en we moeten door, want we willen nog even Georgetown bezoeken. We rijden met de trolley bus door een leuke buurt met ouderwetse huizen, en krijgen veel informatie van de chauffeur. Na de M street (heeft Jackie Kennedy gewoond) stappen wij uit bij allemaal leuke merk winkeltjes. Toch leuk dat wij dit ook nog even hebben gezien, en na wat eten en drinken stappen wij weer op onze Trolley bus voor de allerlaatste keer op weg naar Union Station.

’s Avonds sluiten wij onze vakantie af met een chinees, vietnamees diner bij ons in het hotel, en het zal voor ons wel weer een hele tijd duren voordat wij weer van deze grote porties krijgen. Op de kamer pakken wij onze koffer in voor de laatste keer, want morgen vertrekken wij richting Nederland.

Veel liefs van Joke, Anne, Rik en Johan vanuit een zonnig Washington DC.