Washington is cultuur snuiven

Lieve Familie en Vrienden,

Onze 1e volle dag in Washington is er een van cultuur snuiven geworden. Nadat we uitstekend hebben geslapen na de vliegreis uit San Diego, (tijdsverschil nu 6 uur) gingen wij de volgende dag weer fris op pad. Na een lekker ontbijtje in ons hotel gingen wij met de free shuttle bus die ons afleverde op Union Station. Hier kun je verschillende kanten op met hop off bussen de Duck eend (land en water trolley) metro bussen maar wij kozen voor de Hop off, hop on trolley bus, die ons 2 dagen lang door het centrum van de stad zal rijden, met verschillende routes. We zijn net onderweg als we al oog in oog komen te staan met het prachtige Capitol met aan de voorkant zijn reflection pool, en stappen meteen uit om dit gebouw van dichtbij te bekijken en bezoeken daarna de bekende Libary of Congress (Jefferson Building) Joke heeft hier ooit een boek over gelezen, en dacht dat het allemaal fictie was, maar is er nu achter dat alles op werkelijkheid berust. Wij pakken de volgende trolley weer op en passeren een legio aan musea hier. Air en Space, Hirshorn en American Indian. Voor ons doemt het Washington Monument (Obelisk) op met in zijn schaduw het Lincoln Memorial. Wij stappen uit bij Dr. Martin Luther King. Jr Memorial. Een prachtig mooi standbeeld die vorig jaar November is geopend door President Barack Obama, en die 2 grote stenen met een doorgang ertussen (Stone of Hope) wat symbolisch staat voor strijd tussen vrijheid en gelijkheid. Daarna door naar Thomas Jefferson, Franklin Roosevelt de president die zelfs 3 ambtstermijnen werd gekozen(nu nog maar 2 Ambtstermijnen totaal 8 jaar) daarna Korean War bezocht, zeer indrukwekkend Jammer dat de Reflection Pool nog word verbouwd. Door naar Abraham Lincoln de 1e President van Amerika die zelfs 4 Ambtstermijnen heeft gezeten, en die de slavernij heeft afgeschaft. Wat is Amerika toch geweldig in het eren van hun helden. We pakken de trolleybus weer op en stappen uit bij het White House. Obama en Michelle zijn thuis en zwaaien naar mij, al hebben anne, Joke en Rik het niet gezien, dat was nou weer jammer. Maar ik zag het echt, en laat mij maar in die waan.

Al enigszins vermoeid besluiten we toch nog even downtown te wandelen, want wij zijn hier maar 4 dagen en willen toch zoveel mogelijk indrukken opdoen. We stappen even de Old Post Office in, omdat Rik even naar toilet wil. Het is niet te geloven wat ons toen overkwam, wij moesten gefouilleerd worden, en onze spullen op de band leggen door de scan, en dat alleen maar voor een plasje ha, ha !! Naar later bleek zit hier een klokkentoren in, en zijn wij natuurlijk even met de lift naar boven gegaan. Hier hadden wij een prachtig uitzicht over Washington, en de camera staat dan ook niet stil. Even nog wat drinken en eten hier, en natuurlijk nog even het toilet opgezocht want je weet niet wanneer je weer iets tegenkomt hier. De tijd vliegt, en de voetjes gaan we nu echt voelen, en daarom besluiten wij terug te gaan naar Union Station waar wij weer om 19.00 uur worden opgehaald door onze Shuttlebus. Op de terugweg passeren wij nog de National Musea of American, Natural History en Gallerij of Art, allemaal gratis te bezoek maar we hebben nog maar 3 dagen, dus dat zal ons wel niet allemaal meer lukken. Terug op Union Station lopen wij nog even de Mall door in het station met zijn 130 winkeltjes en besluiten hier meteen wat te gaan eten in de Foodcourt. Wij zijn wel wat gewend, maar wat hebben ze enorm veel keuze hier.

O ja, ik had weer wat. Het is inmiddels 22.55 uur en de juiste hoeveelheid bier en wijn zijn verorbert en zijn aan onze taks voor vandaag. Ik besluit nog even wat water en frisdrank te halen voor de nacht, en dan gaan wij slapen, echter beide automaten waren Sold Out. Dan maar even naar Dunkin Donuts naast ons hotel, maar die sloot net zijn deuren. Ik zei hij is toch 24 uur open, ja, dat klopt maar alleen de Drive True. Ik liep dus om het gebouw heen en sloot aan achter een grote lincoln. Achter mij kwam een Dodge te staan en ik zag al aan zijn ogen dat hij dacht wat moet die gek in de Drive True. Maar lieve mensen ik was met de benenwagen, dus moest ik wat. De lincoln reed inmiddels weg en was ik aan de beurt. De man achter het loket kreeg een rolling, en sloot snel zijn loket en gebaarde mij dat ik om moest lopen. Daar kom ik net vandaan schreeuwde ik tegen de man achter zijn kogelvrije polycarbonaat doorzichtige plaat. Hij maakte steeds driftigere bewegingen naar mij en gebaarde dat ik toch echt om moest lopen. De man in de Dodge achter mij begon trouwens ook zijn geduld te verliezen, dus liep ik toch maar naar de andere kant en ontdekte een roestvrij doorgeef luik ten grote van een flinke brievenbus. Ik zag de man aankomen en bukten zodat hij schreeuwend door de gleuf vroeg wat ik wilde hebben, en bestelde een diet Coke en water en twee donuts om mijn Rikkie even te verwennen. De man liep weg en begon in ene allerlei flesjes omhoog houden tot dat ik knikkend bevestigde dat ze goed waren. Nou drinken heb ik in ieder geval , nu nog de donuts. Nu ik kan kort zijn, ik kreeg ze niet en wel om de volgende reden. Volgens mij (Ik kan die dingen namelijk niet bij naam) en hij dacht nee he ! nou moet ik straks 30 donuts voor die man in de lucht houden. Ik probeerde nog iets als Boston Crema, maar hij bleef nee schudden. Californie Sunrise dan, maar nee hoor niets geen donuts. Teleurgesteld gooide ik 5 dollar door de gleuf, en ik kreeg mijn wisselgeld via dezelfde gleuf retour.

Bij thuiskomst heb ik het meteen aan Rik verteld en samen hebben wij enorm moeten lachen, want het was wel een heel bijzondere ervaring. Ben benieuwd wat die man achter het loket aan zijn vrouw verteld heeft. Hij zal wel beginnen met wat denk je wat mij gebeurt, staat er een toerist te voet in de Drive True. Misschien toch nog een keertje bij Mac Donalds in Purmerend uitproberen, en kijken hoe die reageren ha, ha !!

Wij hebben alweer een fantastische dag achter de rug, en gaan morgen weer gezellig door op verkenning in Washington DC.

Veel liefs en dikke zoen van ons viertjes Joke, Anne, Johan en Rik