Ik heb een steen verlegd
Door: Johan en Rik Prins
Blijf op de hoogte en volg JORI
02 Juni 2012 | Verenigde Staten, Grand Canyon Village
Gisteren waren we al verschrikkelijk enthousiast bij onze eerste kennismaking met de Grand Canyon. We verheugden ons dan ook zeer op een volgend bezoek, en om alle drukte iets te vermijden waren we alweer om 9.30 uur op de parkeerplaats 2 van de Canyon, (en wij maar denken dat we vroeg waren) nou dat hadden wij mis, wij waren namelijk niet echt de eerste. Snel door naar de blauwe shuttle bus route, omdat hier een overstap mogelijk was om op de Rode bus (Hermits Trail) over te stappen. Deze Rode route (hop on, hop off, met 9 stops) brengt je op de mooiste uitzichten over en in de Canyons. Als 1e stoppen wij in Maricopa Point, Anne had zich helemaal ingeleefd, en als een echte Grand Canyon Ranger ging hij ons voor. Na een kleine 100 meter lopen, dalen we via een trap de Canyon in om op een lager plateau terecht te komen. In een woord adembenemend mooi. Bij stop 3 bereiken we HOPI Point, hier hebben we bijna een 180 graden overlook, en besluiten we naar de volgende busstop te lopen. En dit was een kleine kilometer, door en langs de wand van de Canyon. We blijven enthousiast filmen en fotograferen, omdat het zicht iedere keer weer veranderd, en steeds weer een mooier aanzicht geeft. Johan staat momenteel op het uiterste puntje van een groot rotsblok, en ik vind dit vreselijk eng. Vooral omdat er scheuren in zitten, en ik bang was dat dit rotsblok zou afbreken onder zijn voeten. Toch maar snel met Joke foto’s geschoten, want wat ik ook zei hij bleef gewoon poseren, en ik was dan ook heel blij dat hij eindelijk weer veilig naast me stond. We lopen verder en ik (Johan) doe een wereldschokkende handeling,ik verleg namelijk een steen op HOPI point, waardoor de canyon nu nooit meer hetzelfde zal zijn. Nu kan ik natuurlijk elke stop uitvoerig beschrijven maar geloof mij lieve mensen, als je ooit de kans krijgt ga het dan met eigen ogen bekijken, want het is echt fantastisch !! Aan het einde van de tour bekijken we op Matherpoint nog een film over het ontstaan van dit Natuurlijke Wereldwonder De Grand Canyon. Er is ons door deze informatie film met prachtige beelden een hele hoop duidelijk geworden, en zijn blij dat wij hier nog even de tijd voor hadden.
Voldaan stappen we weer in onze auto en gaan door naar Williams naar de Canyon Country Inn wat aan de Route 66 ligt. Meer een zimmer frei met ontbijt, en keurige schone en gezellige kamers. Williams is een heel knus en gezellig stadje, en na onze incheck besluiten wij even aan de wandel te gaan. Het weer is nog prachtig en kunnen lekker buiten eten op een verhoogd terras, en kijken naar de motorrijders die binnen komen rijden via de route 66. Onder ons op straat begint een rodeoshow, waar een paar halve gare cowboys, een verhaal vertellen over een bankoverval. Net op het moment dat mijn aandacht wat weg valt vind er een helse schotenwisseling plaats waardoor ik van schrik bijna stik in mijn Fettini Parmasan. Was toch al zo’n dag waarop mijn Engels op de proef werd gesteld. In gesprek met een serveerster begreep ik dat er in Oatman (ligt iets van de route) monkeys (apen) los door de straten lopen, dat moeten wij natuurlijk mee maken zeg ik tegen broertje. Wij kijken meteen even op internet en bleek een half uurtje om te moeten rijden. Ik spreek ’s avonds nog even met de serveerster en vertelde dat wij toch maar even omgaan rijden naar Oatman, en ze staat helemaal te juichen yes, yes, yes !! Ja toch wel bijzonder om de Monkeys mee te maken, waarop ze zegt Monkeys, nee Dunky’s (Ezels). Nou jullie begrijpen voor een stel ezels rijden wij natuurlijk niet om.
Terug bij onze zimmer frei heerlijk op het terras nog lekker even buiten gezeten met elkaar. En komen met 2 Amerikanen in gesprek. Hij Amerikaan (Texas) zij een Turkse. Wat hebben wij gelachen met elkaar, en zoveel informatie over Amerika gehoord, dat Anne en ik na dit gesprek wel veel over Amerika duidelijk is geworden. En wij nu toch tegen elkaar zeggen dat Amerika een fantastisch vakantie land is, maar wij toch blij zijn dat wij in Nederland wonen.
Groetjes en liefs van ons uit Blythe California Joke, Anne, Johan en Rik
-
02 Juni 2012 - 09:23
Frans:
Beste Rik, Johan, Joke en Anne,
Geweldige ervaringen en verhalen, ik lees ze altijd 's morgens met veel plezier en een behoorlijk tikje jaloezie, bij een kopje koffie. Lijkt me erg leuk om 2 van de wereldwonderen gezien te hebben.
Blijf s.v.p. verhalen en foto's met ons delen!
Veel plezier,
Frans -
02 Juni 2012 - 22:15
Jose:
Awesome.......amazing......geen woorden voor. Wat maken jullie toch bijzondere dingen mee. Een feestje voor ons om dit op deze manier een beetje mee te beleven. Vind je het goed als onze verhalen gaan over zon zee strand slaap boek zwembad eten drinken en dan weer vanaf het begin, is ook awesome....voor ons dan. Dikke knuf and have fun. -
04 Juni 2012 - 06:50
Rene En Jolanda Wout:
Lieve Johan en Rik, blijf vooral genieten en stukjes schrijven. Groetjes uit Ilpendam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley