Onze 2e en 3e dag, nog meer genieten.

Lieve Familie en Vrienden,

Was het de 1e dag in 1 woord Indrukwekkend, de 2e dag was spannend, vermoeiend en sensationeel. Het spannendste deel is de lift in Rockefeller Centre (Top of the Rock). Wij kwamen via de rode loper binnen en moesten ons kaartje ruilen voor een ticket omhoog. Wij zaten al snel in de lift, en stonden perplext dat het zo stil was. Maar op 1 hoog moesten wij er alweer uit, en stonden wij even in de rij voor een uitvoerige controle en werden wij gefouilleerd. Al vrij snel stonden wij in de lift die ons met een noodgang van de 2e verdieping naar de 67ste verdieping bracht in slechts 21 seconde. Wat een giga uitzicht hebben wij hier op het Empire State Building, wat recht voor ons neus staat. Ook Times Square is duidelijk te zien, en de 2 Freedom Towers, en natuurlijk het Central Park. Hier vandaan kunnen wij zelfs nog naar de 68ste en 69ste verdieping lopen. Op die laatste verdieping kun je zelfs zonder glas voor je neus nog mooiere plaatjes schieten. Na 1 ½ uur genoten te hebben van dit prachtige uitzicht stonden wij weer met beide beentjes op de begane grond. Wij besluiten op de Hop On bus te springen, en Downtown te gaan. Maar onze bus kwam vast te zitten in files, en wij schoten geen drol op, het was een chaos op de weg. Ondanks dat de Prinsjes een vorstelijke plek bovenin de Dubbeldekker hadden, besloten wij na 1 uur de benenwagen te nemen zodra onze bus kon stoppen, want het word zo heet dat ik mij net een steak Medium Raw voel, en als wij de bus niet snel verlaten waren we Done geweest. Zo belanden wij in een grote optocht van het Dance Festival 2012, wat natuurlijk weer veel gezelligheid met zich mee bracht. Lachen om de veel te dikke buikdanseressen maar ook erg leuk met kleine kinderen die met ouderen aan het dansen waren. Zelfs lopend was het erg moeilijk door de grote mensenmassa heen te komen. Wij bereiken Little Italie (1 straat), Chinatown en Wallstreet. Eigenlijk veel te ver lopen, maar je moet toch wat als je alles wilt zien. Wallstreet was erg rustig maar hebben toch even gekeken bij de New York Stock Exchange, Rik had zich zo verheugt om de beurs te kunnen openen met de bel maar helaas was het zaterdag en alles was close. Nog een blik op de Trump Building die met goud behangen is, die heeft goed geboerd want ook zijn hotel is niet misselijk hier in New York. Onze zolen van de schoenen zijn al aardig aan het slijten, en wij besluiten weer de bus terug te nemen naar het hotel. Maar hier kwamen wij bedrogen uit, want hier stonden lange wachtrijen, en geen bus te bekennen. Joke en Rik staan gezellig te kwebbelen met een Amerikaanse, die haar hele hebben en houwen vertelt. Anne en ik willen toch even kijken of wij hier de Subway kunnen pakken, maar helaas gaat deze de andere kant op. Dus staan ook wij weer in de rij, omdat er ineens rode hopper bussen aankomen, maar die zitten zo tsjok vol dat ze amper wat mee nemen. Dan besluiten wij maar om een taxi aan te houden, duim omhoog (zie ik steeds voor het hotel) dan stopt er vanzelf zo’n gele rakker. Maar wat Anne en ik ook deden, alles reed ons met een bloedvaart voorbij. Dus het ging gebeuren wij gingen Underground met de Subway. Sensationeel, elke paar minuten vliegen daar van alle richtingen Metro’s op je af, onder je door, en over je heen. We vonden de juiste en binnen 14 minuten stonden wij met zijn viertjes op Time Square. Wij konden het zelf niet geloven, wat een uitkomst I Love Him, di Subway, nooit meer anders. Wij hebben onze thuiskomst uitbundig gevierd met een Corona, Cocktail en wijn, en nog 1, en nog 1, niet zo verstandig natuurlijk als je doodmoe bent, maar ach het is nu nog maar een minuutje lopen naar het hotel.

Zondag de dag erna begon nogal stijf, nu is dat vaak zo, maar dit keer zat het in de benen. Wij klaagde er alle vier over. Nu is het beter om gewoon een stukje te lopen, dan verdwijnt de spierpijn, dus gingen wij weer op de hop on bus. MAARRRR !!! Nou lieve mensen geen van ons viertjes was in staat te hoppen laat staan te hop offen. En zo lieten wij ons rondrijden door Harlem (Geen Globetrotter te bekennen) maar wel vele Gospel koren in Kerken Haleluja pre de Lord, Amen. Dat met god en de 7e dag (de Rustdag) werd pas duidelijk in Central Park, waar duizenden mensen in juist te grootte of kleine kleding proberen wat aan hun conditie te doen. Ik had maar al te graag een rondje rond het Jacky Kennedy Onasis Reservoir gelopen, zo voor de fun. Maar helaas zat dit er voor mij niet in, met die spierscheuring in mijn kuit. Toch bezoeken wij nog strawberry fields de gedenkplaats Imagine van John Lennon , waar dagelijks duizenden mensen hem gedenken en nog steeds bloemen leggen, ook hier worden nog liedjes van hem en de Beatles gezongen. ’s Middags bezoeken we nog de Macy’s maar met ons wel honderdduizend mensen, het is druk, heel druk.
We wandelen rustig naar Times Square en genieten nog voor de laatste maal van deze wonderlijke plek, die vanaf nu elke Oudejaarsavond als bekend zal voorkomen, omdat wij er nu zijn geweest. New York de stad met 1.5 miljoen inwoners, en waar dagelijks 3 miljoen mensen aanwezig zijn. En zoals Frank Sinatra zong: The City that Never Sleep.

Nou wij wel want morgen rijden we richting Niagara Falls, via de Amish People. Dus tot later.

Groetje van ons alle 4 vanuit Amerika. Joke, Anne, Johan en Rik