Altea en zijn prachtige Kusten

Lieve Familie en Vrienden,

Na wat algemene stukjes over onze belevenissen maar weer eens een stukje over Altea en zijn prachtige omgeving. Het is ook tijd voor wat serieuze praat want na gisteravond, toen wij met zijn allen getuige waren dat na Balkenende en Bos nu ook nog Gerard Kemkers totaal de weg kwijt is Links, Rechts, Binnen of Buiten, nee lieve lezers dit zijn geen makkelijke beslissingen. En het was dat de wijnvoorraad niet toerijkend was anders had ik mij echt bezopen, nu bleef het bij een avond met een rotgevoel, en verdomd ik kon er slecht van in slaap komen. Het zal je maar gebeuren wetende dat je verreweg de beste bent en dat nog eens bewijst door de snelste tijd te rijden, in je ooghoek zodra je de finish passeert een Koriaan met een vlag ziet rondrennen. Een echte Nightmare, en dat was het voor mij ook ! Het voordeel is dat je dan vroeg wakker bent, dus opnieuw een prachtige dag met strak blauwe hemel lag voor ons, uitstekend om weer een deel van de omgeving te verkennen.

Nu ligt Altea net als Calpe trouwens ingesloten tussen 2 rotsuitlopers in zee. Aan de Calpe kant begint dit direct na Calpe en strekt zich uit via Gemeente Benissa naar Moraira, een 16 km. lange kustweg kronkelt zich langs de rotsen. Onderweg zijn een aantal mogelijkheden te parkeren en naar zee te lopen. Daar ontdek je de prachtige kleine rotsstrandjes met schitterende vergezichten die zeker in deze tijd nog stil en verlaten zijn. Wij doen deze dag Cala Baladrar aan, mede omdat de parkeerplaats makkelijk te bereiken is en de omgevingkaart geeft ons aan dat er een terras is. Helaas was dit terras nog gesloten, maar de uitzichten waren zoals het filmpje laat zien er niet minder om. Er kwam een Spaanse familie aanlopen, met tafel , stoelen en tassen onder hun arm en gingen hier uitgebreid picknicken met zijn allen. Bij het plaatsje Moraira aangekomen werden wij aangenaam verrast door de drukte en gezelligheid van de vele vakantiegangers die hier verblijven, en een langduriger verblijf deze vakantie staat dan ook zeker nog op ons programma.

Altea word ingesloten door Albir en Alfaz del Pi, deze dorpen lopen in de bergen als ware in elkaar over. Aan het einde van de Boulevard van Albir lijdt de weg omhoog naar het Natuurpark op Punta Bombarda O Albir (Genaamd Serra Gelada). Aan het begin van het park is een kleine parkeergelegenheid, maar ook vanuit Albir is het lopend uitstekend te doen, al loopt de weg vrij steil omhoog. In een eerdere wandeling (Dus Hans mijn Nijmegen trainingen lopen voorspoedig) had ik de Vuurtoren al bezocht, en vanuit ons appartement had ik er toen 1,5 uur over gelopen om er te komen. Ik was toen zo onder de indruk van alle schoonheid om mij heen dat ik dit Rikkie zeker wou laten zien. Dus de Nightmare over Kramer en Kemkers bracht ons vroeg op de parkeerplaats waar wij vastberaden begonnen aan de 2,5 km. klim naar de vuurtoren (Faro de Altea) Brood en Koffie mee want onderweg en bij de vuurtoren is gelegenheid genoeg om heerlijk onderuit te gaan en te genieten van al het moois om ons heen. Het is heerlijk rustig hier de vogels fluiten het hoogste lied en af en toe worden wij ingehaald door een hardloper en een paar wielrenners. Dus beste lezers zijn jullie ooit in de gelegenheid, maak dan beslist deze prachtige wandeling en bezoek het National Park Serra Gelada.
Wij waren vandaag na 3 uur weer bij de auto, en hebben een schitterende ochtend gehad. Ik ben trots op mijn Rikkie want probleemloos en met veel plezier heeft ze de wandeling volbracht. Wij hopen dat de foto’s een indruk geven van de schoonheid van het park, en zo niet toch maar eens naar Altea.
Fijn weekend allemaal, en veel liefs van Johan en Rik

Marijke, Erik en Mandy. Wij wensen jullie natuurlijk een fantastische Wintersport toe. Na al dat harde werken zeker alle 3 verdient. Hopelijk hebben jullie veel sneeuw, en ook een mooie blauwe lucht. Geniet lekker samen ! Een hele goeie reis, en maak veel plezier. Heel veel liefs en wij zullen jullie berichtjes zeker missen op de site !! Laat gauw weer wat van jullie horen, wij kijken er naar uit. Ook natuurlijk van ons groetjes terug aan Marianne, die krijgt ook lekker even rust niet te hoeven lopen ha, ha !! Johan en Rik.